 |
| Βουτιά στο κενό: Αυτό περιγράφει καλύτερα την κατάσταση σήμερα. |
Εκεί που φαντάστηκαν πως εφηύραν το αεικίνητο, μια μηχανή που θα αρπάζει χρήμα από τις κοινωνίες και θα το διοχετεύει στην ελίτ, ήλθε η καταστροφή. Η οικονομία που έχουν στήσει, βασισμένη σε χρεώγραφα και υποσχέσεις αποπληρωμής, και οι κανόνες που έχουν δημιουργήσει έχει μπατάρει το καράβι από τη μεριά της ελίτ. Όμως, πέρα από τον αμύθητο πλουτισμό της με επίπλαστο χρήμα, αυτό έχει και ένα άλλο αποτέλεσμα που δεν είχαν προβλέψει: Το καράβι βουλιάζει.
Στην Ελλάδα, ο Μπενίτο μας λέει πως ένα καινούργιο φορολογικό νομοσχέδιο θα μας σώσει με κάποιο μαγικό τρόπο, που θα περιλαμβάνει μονόκερους, ξωτικά και νεράιδες. Η δήλωση μοιάζει με εκείνη του Μέγα Πρωθυπουργού μας, ο οποίος εντοπίζει πως το πρόβλημα των καιρών μας, σε ένα σύστημα που καταρρέει και συρρικνώνεται παγκοσμίως, είναι η "παγκόσμια διακυβέρνηση", δηλαδή να κάνουν κουμάντο 5-6 μεγα-κεφαλαιοκράτες που ανήκουν στην οικογένεια Ρόθτσιλντ! Είναι γελοίο όταν οι φαντασιώσεις γίνονται πολιτικός λόγος και όταν κάποιοι προσπαθούν να πουλήσουν τις προσωπικές τους φιλοδοξίες ως μέγα πολιτικό όραμα, όταν τα πάντα γύρω καταρρέουν. Παραφράζοντας τον Σαίξπηρ, τα καλύτερα σχέδια των ανθρώπων και των κεφαλαιοκρατών είναι καταδικασμένα να αποτύχουν.
Φυσικά, κάποιος θα πρέπει σε κάποια φάση να θυμίσει σε όλους αυτούς πως η πολιτική είναι η τέχνη του εφικτού και, θα προσθέσω, του πραγματικού. Πολιτική ονειροφαντασιών, θετικής σκέψης, μαγικών φασολιών και αειφόρου πράσινης οικονομικής ανάπτυξης είναι στην ουσία το αντίθετο της πολιτικής: Είναι η μη-άσκηση πολιτικής και η δουλεία στα ιδιωτικά τραπεζικά συμφέροντα.
Στο ίδιο κλίμα κινούνται και οι μεγάλοι Ευρωπαίοι ηγέτες Νικολά Σαρκοζί και Άγκελα Μέρκελ, οι οποίοι τώρα προωθούν την ιδέα ενός Ευρωπαϊκού Νομισματικού Ταμείου. Η πολιτική στην ευρωπαϊκή ήπειρο έχει υποβιβαστεί σε ένα παιχνίδι με μουσικές καρέκλες. Όποιος στο τέλος μείνει όρθιος, χωρίς καρέκλα, χάνει. Το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να κάνουν ζογκλερικά, μήπως πάρουν καμιά ψήφο από το ολοένα και πιο εξαγριωμένο πλήθος.
Όλα αυτά μας δείχνουν τον βαθμό της ακραίας απόγνωσης που διέπει το πολιτικό προσωπικό και το μεγάλο αδιέξοδο στο οποίο έχουν βρεθεί. Δεν συμπάσχω μαζί τους, γιατί έχουν τεράστια ευθύνη γι' αυτά που συμβαίνουν και για όλα τα κακά που θα βρουν τον ελληνικό λαό από εδώ και πέρα, αποτέλσμα των πολιτικών που προωθούν. Οι ευθύνες τους είναι πλέον τεράστιες και δεν θα λειτουργήσουν μόνο σαν αποδιοπομπαίοι τράγοι, αλλά όπως πάμε θα μείνουν για πάντα στην ιστορία του τόπου και στη μνήμη των κατοίκων του ως προδότες, που κοίταξαν το προσωπικό τους συμφέρον, καταστρέφοντας τα πάντα γύρω, μαζί και τη χώρα.
Πάνω στην ατυχία μας, να και μια καλή είδηση. Βάσει των συμφωνιών που έχουν υπογράψει οι Παπανδρέου & Συνεργάτες, αν ο Μπενίτο έβαζε τελικά υποθήκη τον Παρθενώνα και το Ζάππειο, τότε αυτόματα θα οδηγούμασταν σε ένα "πιστωτικό γεγονός". Άρα, η ατζέντα των Νέων Φιλλανδών, της παρέας από νέους ακροδεξιούς γιάπηδες που έχουν αναδειχθεί στην χώρα αυτή (απλά δείτε τους και θα καταλάβετε), δεν πρόκειται να προχωρήσει. Το δάνειο δεν προχωράει, από ό,τι φαίνεται...
 |
| Έρχεται καταιγίδα δυνατή... |
Αυτόματα, η συμφωνία της 21ης Ιουλίου, αυτή που θα μας "έσωζε" από την καταστροφή και τον όλεθρο, είναι στην ουσία άκυρη, μόλις ένα μήνα μετά την υπογραφή της. Παράλληλα, η αξιοπιστία και η πολιτική ικανότητα της φάρας των Ευρωπαίων πολιτικών που έχουν αναλάβει τα ηνία της Ένωσης πλέον καθίσταται μηδαμινή. Αυτή η εξέλιξη αφορά τόσο τους δικούς μας ντόπιους "ηγέτες" όσο και τους "επικεφαλής" της ΕΕ. Ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα της Ευρώπης είναι πως οι πολιτικοί της νομίζουν πως μπορούν να κοροϊδέψουν το κοινό και τις "αγορές". Αυτό φυσικά είναι αδύνατο σε βάθος χρόνου και σήμερα βλέπουμε πως αρχίζουν να εμφανίζονται τα αποτελέσματα της επιλογής τους αυτής. Προσωπικά, δεν βλέπω πολύ μέλλον στο σχήμα της Τρόικας, ενώ είναι σίγουρο πως κάποιοι Ευρωπαίοι πολιτικοί θα χάσουν τη θέση τους λόγω κάκιστων χειρισμών που επιδείνωσαν και επιτάχυναν την ολοκληρωτική οικονομική κατάρρευση, εεε... με συγχωρείτε, την "οικονομική κρίση".
Είναι προφανές πως η μόνη πορεία στην οποία μπορούμε να πάμε είναι προς τα κάτω. Το πλοίο βουλιάζει και μας παίρνει όλους μαζί του. Σωστικές λέμβοι υπάρχουν, αλλά θα πρέπει να μάθουμε να τις χρησιμοποιούμε. Θα πρέπει να μάθουμε να δουλεύουμε ξανά τη γή, θα πρέπει να γίνουμε αυτάρκεις σε προσωπικό επίπεδο και μετά σε τοπικό, σε επίπεδο γειτονιάς, χωριού και πόλης. Θα πρέπει να αρχίσουμε να βασιζόμαστε στον εαυτό μας ξανά και να μην περιμένουμε τη σωτηρία μας από μερικούς άχρηστους πολιτικάντηδες, καθισμένοι μπροστά στη νέα 40άρα TFT τηλεόρασή μας. Η νέα εποχή που ξημερώνει θα είναι σκληρή για όλους μας. Όμως όλοι μπορούμε να προσαρμοστούμε στην καταστροφή και να επιβιώσουμε, ακόμα και να ζήσουμε καλά.
Αρκεί να ξυπνήσουμε, να αποδεχτούμε πως το σύστημα μέσα στο οποίο γεννηθήκαμε και μεγαλώσαμε έχει φτάσει στο τέλος του και κάτι νέο θα γεννηθεί μέσα από πολέμους και καταστροφές. Η αποστολή μας είναι να διαφυλάξουμε τους εαυτούς μας, την εθνική και πολιτιστική μας κληρονομιά, τις πόλεις και τα χωριά μας και να δημιουργήσουμε πλούτο βασισμένο σε πραγματικά, απτά πράγματα. Οι επίπλαστες αξίες του παρελθόντος, χρηματιστήρια, ηλεκτρονικό χρήμα, παράγωγα, CDS, μετοχές και άλλες μορφές χρεωγράφων, που σήμερα αποτελούν το 95% της οικονομίας, δεν έχουν θέση στον τρομερό και απρόβλεπτο Θαυμαστό Νέο Κόσμο που ξημερώνει.
