"Από τη στιγμή που τα κοινωνικά κινήματα ξεκινούν και εκφράζουν θεμελιώδεις αλήθειες για την κοινωνία στην οποία ζουν και αποκαλύπτουν την καταπίεση, την ψευδολογία, τη διαφθορά και την αποσύνθεση των δομών εξουσίας, τότε αποκτούν κάποιο είδος φυγόκεντρης δύναμης. Από αυτή τη στιγμή δεν ξέρεις ποτέ πού θα καταλήξουν. Ήμουν μαζί με τους ηγέτες του αντιπολιτευτικού κινήματος της Ανατολικής Γερμανίας, στη Λειψία, το απόγευμα της 9ης Νοεμβρίου 1989 και μου έλεγαν πως μέσα σ' ένα χρόνο πιθανώς να υπήρχαν πάσα ελεύθερης διακίνησης από και προς τη Δύση διαμέσου του Τείχους του Βερολίνου.
Κι όμως, λίγες ώρες αργότερα το Τείχος του Βερολίνου δεν υπήρχε πια. Αυτό που συμβαίνει σ' αυτές τις περιπτώσεις και τα κινήματα (το ίδιο συνέβη και στην Πράγα) είναι πως οι στρατιώτες του καθεστώτος, οι αστυνόμοι με τις μπλε στολές, οι μηχανισμοί ελέγχου, στο τέλος δεν θέλουν να εμποδίσουν πλέον το λαϊκό κίνημα. Σ' αυτό το σημείο, η ελίτ που κατέχει την εξουσία μένει ανυπεράσπιστη."
~ Chris Hedges, δημοσιογράφος, πολεμικός ανταποκριτής και συγγραφέας
 |
| Κάπως με τον Βενιζέλο μοιάζει αυτός ο Αίολος. Λέτε να έχουν συγγένεια; |
Οι εξελίξεις των τελευταίων ημερών μας δείχνουν πως μπαίνουμε σε μια νέα ιστορική φάση για τη χώρα, καθώς ο ασκός του Αιόλου έχει ανοίξει και από μέσα ξεχύνονται τρομεροί άνεμοι και καταστροφικές θύελλες. Η γενική άποψη είναι πως η κυβέρνηση αυτή δεν έχει πολλά ψωμιά ακόμα. Η άσκηση εξουσίας χωρίς την παραμικρή νομιμοποίηση και η κήρυξη πολέμου στην κοινωνία αποτελούν πράξεις αυτοκαταστροφής και τρέλας.
Όμως, πέρα από την αδιαφορία, την ανικανότητα, τον δωσιλογισμό και τη μοχθηρία της κυβέρνησης Παπανδρέου, πέρα από την ομφαλοσκοπική της διάθεση για τη ζωή, την πολιτική και την οικονομία, υπάρχει μια άλλη σοβαρότερη πραγματικότητα που μας χτυπάει την πόρτα και για την οποία δεν είμαστε προετοιμασμένοι στο ελάχιστο: Οι σοβαρότατες εξελίξεις στην ευρωπαϊκή ήπειρο και το τέλος του ψεύδους που ονομάζεται Ευρωπαϊκή Ένωση.
Εν μέσω Παγκόσμιου Οικονομικού Πολέμου οι σχέσεις άλλαξαν και οι διεθνείς τραπεζίτες βρίσκονται αντιμέτωποι με κράτη όπως η Γερμανία, που πέρα από το ότι μάχεται για τις δικές της τράπεζες, αποφάσισε να επαναφέρει την πολιτική διάσταση στην εξουσία και να μετατραπεί η ίδια σε μηχανή καταδυνάστευσης των κοινωνιών, ανάλογη των καλύτερων νεοταξικών σκιωδών επενδυτικών τραπεζών, με στόχο να αποφύγει τη δική της κατάρρευση. Κοινώς, φαίνεται πως έχουμε εισέλθει σε μια φάση "εμφυλίου πολέμου" ανάμεσε στην κοσμοπολίτικη οικονομική ελίτ και στη γερμανική ελίτ που ορέγεται το Lebensraum των λοιπών εταίρων της Ένωσης.
 |
| "Χρειαζόμαστε κάποιον που να μιλάει ελληνικά, αλλά να μην είναι με τους Έλληνες"... Ξέρετε κανέναν; |
Το πρώτο κτύπημα της πραγματικότητας για τη χώρα μας θα είναι η απώλεια της εθνικής της κυριαρχίας, κάτι για το οποίο παρεπιπτόντως ουδέποτε είχε συναινέσει όταν εισήλθε στην Ευρωζώνη. Από πολλές μεριές ακούγονται πολλά για την επιλογή της γερμανικής γραφειοκρατίας και των Ευρωπαίων υπαλλήλων της για κάποιον "ηγέτη" που θα αναλάβει μετά τον Παπανδρέου, ο οποίος "θα μιλάει ελληνικά, αλλά δεν είναι με τους Έλληνες". Ο σκοπός αυτού του "ηγέτη" θα είναι να νομιμοποιεί τον γκαουλάιτερ Χορστ Ράιχενμπαχ στο έργο της επιτήρησης της υφαρπαγής του ελληνικού εθνικού πλούτου και της διοχέτευσής του στη Γερμανία. Στο σχέδιο αυτό περιλαμβάνεται και η παρουσία μπράβων, Ολλανδών και Γερμανών χωροφυλάκων, πιθανώς ήδη αποσπασμένων στη χώρα μας και στρατοπεδευμένων σε Μεσόγεια και Λάρισα, αν πιστέψουμε τις πληροφορίες. Οι χωροφύλακες αυτοί θα προσφέρουν την απαραίτητη "ασφάλεια" στην επιχείρηση, αν και εφόσον χρειαστεί. Μπορεί να επέμβουν αν η ΕΛΑΣ ή/και οι Ένοπλες Δυνάμεις αποφασίσουν πως δεν θα συνεισφέρουν άλλο επιχειρησιακά, ηθικά ή με την απουσία τους στην κατάλυση του πολιτεύματος, του συντάγματος, του έθνους και της χώρας. Κοινώς, η δουλειά των χωροφυλάκων αυτών θα είναι η ίδια με εκείνη των μπράβων "συμβούλων ασφαλείας" της Μπλάκ Ροκ στο Ιράκ. Η εποχή του μισθοφόρου ανατέλλει για μια ακόμα φορά για την ανθρωπότητα και θα αποτελεί πραγματικότητα για τους Έλληνες σε λίγο καιρό. Μια πραγματικότητα για την οποία η ελληνική κοινωνία δεν είναι προετοιμασμένη στο ελάχιστο και από την οποία θα αιφνιδιαστεί δυσάρεστα.
Μια δεύτερη εξέλιξη που η ελληνική κοινωνία δεν είναι έτοιμη να αντιμετωπίσει είναι η επικείμενη κατάρρευση του ευρώ και του ευρωπαϊκού χρηματοπιστωτικού συστήματος. Δεν είναι θέμα αν θα συμβεί, αλλά ΠΟΤΕ θα συμβεί. Η εξέλιξη αυτή θα έχει σοβαρότατες πολιτικές επιπτώσεις για την ευρωπαϊκή ήπειρο και θα επαναφέρει την πολιτική και τον πόλεμο ως κυρίαρχα στοιχεία στο νέο παιχνίδι που διαμορφώνεται, παραμερίζοντας τις τράπεζες σε μια ακρούλα της ιστορίας.
Το πρόβλημα με το ευρώ βρίσκεται στην ίδια την ουσία του ως χρεωγράφου, ως ενός επίπλαστου νομίσματος που δεν εκπροσωπεί καμία αξία πέρα από χρέος. Σε μια ιστορική στιγμή που η παγκόσμια οικονομία καταρρέει από το βάρος του χρέους, τη μη βιωσιμότητα του χρηματοπιστωτικού συστήματος που βασίζεται σ' αυτό και την ολοένα αυξανόμενη δυσκολία απόκτησης πρώτων υλών και πετρελαίου, το ευρώ αρχίζει να βρίσκεται στο κέντρο του τυφώνα. Οι ευρωπαϊκές τράπεζες είναι έτοιμες να καταρρεύσουν και τα αστεία μέτρα ανακεφαλαιοποίησής τους από τους Μερκοζύ και την ΕΚΤ είναι προφανές πως αποτελούν ένα πρόχειρο μπάλωμα. Το πρόβλημα δεν έχει ουσιαστικά άλλη λύση, πέρα από την ίδια την κατάρρευση του τραπεζικού συστήματος.
 |
| Γνώριμες εικόνες από τον Εμφύλιο. |
Ως οπαδός της ανάγκης να αφεθεί το τραπεζικό σύστημα να καταρρεύσει, δεν βρίσκω άλλη έξοδο απ' αυτή την απόλυτα θανάσιμη παγίδα για τα κράτη και τις κοινωνίες που ονομάζεται χρέος. Αντίθετα με τα πιστεύω των εγκεφαλικά νεκρών νεοφιλελεύθερων οπαδών της άπειρης ανάπτυξης, τα πράγματα στην πραγματικότητα λειτουργούν κυκλικά. Μια φούσκα δεν μπορεί να μεγαλώνει για πάντα και τα πράγματα πρέπει να γυρίζουν αναγκαστικά στο μηδέν, όταν γίνουν πολύ μεγάλα.
Η Ευρώπη δεν είναι έτοιμη για το σκάσιμο της φούσκας. Όλοι οι αξιωματούχοι της γυρίζουν γύρω-γύρω σαν παραζαλισμένα κοτόπουλα, προσπαθώντας να αποκρύψουν τον πλήρη πανικό τους για το τσουνάμι που έρχεται κατά πάνω μας. Λένε μεγάλα λόγια και υπόσχονται ανάπτυξη. Στην πραγματικότητα, αυτό που μάλλον έρχεται είναι 50 χρόνια αστάθειας και πολέμων, κάτι που χαρακτηρίζει συχνά την ιστορία της ευρωπαϊκής ηπείρου.
Το τρίτο πράγμα για το οποίο δεν είναι έτοιμη η κοινωνία μας είναι οι βίαιες συγκρούσεις και η βία που θα χαρακτηρίζουν την καθημερινότητα μας τα επόμενα χρόνια. Αυτές μπορεί να λάβουν πολλές μορφές, καθώς αυτή την στιγμή όλα είναι πιθανά: Γερμανική κατοχή και Αντίσταση, ένας αγνώστων διαστάσεων νέος εμφύλιος πόλεμος, ακόμα και εθνικές περιπέτειες με έναν πόλεμο με την Τουρκία. Κανείς δεν μπορεί να προβλέψει σήμερα πού θα πάνε τα πράγματα.
 |
| Η νέα διχοτόμος. Φυσικά και οι προδότες θα αυτοαποκαλούνται πατριώτες. Όμως η πραγματικότητα είναι αμείλικτη και τα ψέματα δεν αντέχουν στον χρόνο. |
Το μόνο σίγουρο είναι πως θα προκύψει ένα σοβαρότατο επιβιωτικό ζήτημα για το σύνολο των Ελλήνων, το οποίο θα αποτελέσει το κυρίαρχο πολιτικό ζήτημα τα επόμενα χρόνια. Σε κάθε περίπτωση, η πρώτη μας προτεραιότητα θα πρέπει να είναι η εξασφάλιση τροφίμων για τον πληθυσμό. Πιθανώς να χρειαστεί να υιοθετήσουμε λύσεις όπως αυτή της Κούβας τη δεκαετία του '90, με το τεράστιο κίνημα της αστικής γεωργίας στην Αβάνα, που εξασφάλισε το 80% των τροφίμων στον πληθυσμό. Η ελληνική κοινωνία δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να παρακολουθήσει άπραγη ένα λιμό να εμφανιστεί πάλι στη χώρα, γιατί και την τεχνογνωσία έχουμε και τη δυνατότητα, αλλά και το απαραίτητο ανθρώπινο δυναμικό για να τον αποτρέψουμε. Μόνο αν το εξασφαλίσουμε αυτό, θα μπορούμε να μιλάμε για άλλες σημαντικές πολιτικές: Για επιβίωση του έθνους, για διατήρηση των συνόρων, για τη μορφή του πολιτεύματος και τη διάσωση του εθνικού μας πλούτου.
Τα επόμενα χρόνια θα αποδειχτούν εξαιρετικά δύσκολα για τη χώρα και την κοινωνία μας. Τα ζητήματα που θα κληθούμε να επιλύσουμε αφορούν κυρίως την ίδια μας την επιβίωση. Το πρόβλημα για τη χώρα μας θα είναι πολύ χειρότερο από οποιαδήποτε άλλη χώρα που αποτέλεσε μέλος της Ευρωζώνης: Οι πολιτικές λιτότητας και αποπληθωρισμού των Παπανδρέου και Βενιζέλου έχουν καταφέρει να επιφέρουν την καταστροφή του κοινωνικού ιστού. Η συνεχιζόμενη επιδρομή ξένων και ντόπιων οικονομικών δυνάμεων υπό την υψηλή προστασία της ΕΕ και της ελληνικής κυβέρνησης έχει αποδυναμώσει επικίνδυνα τη χώρα. Τέλος, η επικείμενη Νέα Κατοχή από τη Γερμανία απειλεί την εθνική μας κυριαρχία. Όλα αυτά είναι προβλήματα που χειροτερεύουν εκθετικά το πρόβλημα της κατάρρευσης και κάνουν αμφίβολη την επιβίωσή μας ως κοινωνία.
Είμαστε ήδη σε κατάσταση πλήρους αποσύνθεσης την οποία δεν μπορούμε να αντιστρέψουμε. Θα τη δούμε να κάνει τον κύκλο της, χωρίς να μπορούμε να κάνουμε πολλά. Παράλληλα όμως θα πρέπει να προετοιμαστούμε ατομικά, οικογενειακά και συλλογικά για την επόμενη μέρα, όποια και να είναι αυτή. Αν είμαστε τυχεροί και δεν εμπλακούμε σε νέους εμφύλιους ή σε πολεμικές περιπέτειες, ίσως και να τα καταφέρουμε...
