1 Δεκεμβρίου 2011

"Κάρλα, τί είναι όλοι αυτοί που έρχονται με τους δαυλούς και τις τσουγκράνες;"


Η κλασική εικόνα έξαλου πλήθους.
Καλό χειμώνα και καλό μήνα! Από εδώ και πέρα και για τους επόμενους τρεις μήνες θα γίνουμε μάρτυρες κοσμοϊστορικών γεγονότων που θα αλλάξουν τη ζωή και την καθημερινότητά μας με τον πλέον δραματικό τρόπο.

Όλες οι προβλέψεις λένε πως το χρηματοπιστωτικό σύστημα που επικράτησε στον πλανήτη εδώ και 40 χρόνια φτάνει στο τέλος του. Τα σημάδια είναι πολλά και πολλοί μιλούν πλέον ανοιχτά για την "Ημέρα Χ", τη μέρα που θα καταρρεύσει το ευρώ και θα συμπαρασύρει τα πάντα μαζί του. Αυτή η μέρα δεν τοποθετείται πέρα από ετούτον τον χειμώνα, ενώ πολλοί υποστηρίζουν πως θα έλθει μέσα στον Δεκέμβριο.

Μόλις χθες, όπως μας αναφέρει ο Jeremy Cook, οι "αγορές βρέθηκαν μόλις ένα βήμα πριν από την απόλυτη κατάρρευση". Χρειάστηκε να επιστρατευθούν 7-8 μεγάλες κεντρικές τράπεζες, οι οποίες έριξαν συνδυασμένα αρκετά δις δολάρια στις αγορές για να τις σώσουν. Τις έσωσαν την τελευταία στιγμή και κάποιοι οικονομολόγοι όπως ο Alan Grayson ονομάζουν αυτό το γεγονός “ρωσική ρουλέτα”. Όλοι θυμόμαστε τι έγινε στον Ελαφοκυνηγό. Η ίδια αυτοκαταστροφική έξαψη έχει πιάσει πλέον τις αγορές και οι άνθρωποι που συμμετέχουν σε αυτές ζουν για την έξαψη και την αδρεναλίνη. Σίγουρα, δεν είναι η πλέον νηφάλια κατάσταση για να λειτουργούν τα χρηματιστήρια, που αυτή τη στιγμή βασίζεται πάνω τους η παγκόσμια οικονομία.  Η θαλάμη δεν είχε σφαίρα αυτή τη φορά. Οι αγορές είναι ακόμα ζωντανές και για για να το γιορτάσουν είχαν μέχρι και αλματώδη άνοδο! Όμως η άνοδος αυτή είναι πλασματική, καθώς δεν ανταποκρίνεται σε πραγματικά μεγέθη. Γινόμαστε μάρτυρες των τελικών επιθανάτιων σπασμών των "παντοδύναμων" αγορών.

"Μετανοήτε! Το τέλος είναι κοντά!"

Sic Semper Tyrannis
Το χρηματοπιστωτικό σύστημα έχει διαλυθεί τόσο πολύ που βασίζεται πλέον σε φιξάκια αδρεναλίνης για να συνεχίσει να υφίσταται. Αυτό μας προδιαθέτει για να αρχίσουμε να ετοιμαζόμαστε, ουσιαστικά και ψυχολογικά, για τα χειρότερα.

Ας μιλήσουμε για την Ιταλία τώρα, που όπως λέει η βρετανική Guardian, βρίσκεται μερικές μέρες πριν από το χρεωστάσιο… Το ΔΝΤ δεν μπορεί να τη στηρίξει, καθώς έχει μόνο 400 δις δολάρια περίπου ως δυνατότητα δανειοδότησης. Η Ιταλία χρωστάει πάνω από 1,5 τρις ευρώ στους δανειστές της και εμπίπτει στην κατηγορία Too Big to Fail! Και όμως, τα μέτρα που λήφθηκαν από την πολιτική ηγεσία της Ένωσης και της χώρας αυτής (όπως άλλωστε και από τη δική μας πολιτική ηγεσία) ήταν εντελώς λανθασμένα, αναποτελεσματικά, επικίνδυνα και τυφλωμένα από τις δοξασίες της ψευδοθρησκείας του νεοφιλελευθερισμού! Προτίμησαν να σώσουν τις τράπεζες και να διαλύσουν τα κράτη και τις κοινωνίες!

Το αποτέλεσμα των πολιτικών αυτών είναι πως ενώ μέχρι τώρα θα μπορούσαν θεωρητικά να ανακόψουν την καταστροφή ή να την καθυστερήσουν, τώρα αυτή η προοπτική είναι ανέφικτη. Όλοι οι λαοί της Ευρώπης θα περάσουν μέσα από την καταστροφή. Και όπως μας έχει δείξει η Ιστορία, όταν καταρρέουν οικονομικές ενώσεις που βασίζονται στο εικονικό (fiat) χρήμα, αυτό που ακολουθεί είναι απολυταρχία, πόλεμοι, πείνα και θάνατος.

Όπως και να έχει, αν καταρρεύσει η Ιταλία, το ντόμινο που θα ακολουθήσει θα διαλύσει βίαια και ανεπανόρθωτα την Ευρωπαϊκή Ένωση και το ευρώ. Θα ακολουθήσει η Γαλλία και η Ισπανία, καθώς επίσης και άλλες χώρες όπως το Βέλγιο και η Πορτογαλία. Πλέον, είναι αδύνατο να σωθεί η Ένωση.

Το σκοτάδι της γερμανικής ψυχής μετά την επόμενη μέρα

Τον κύριο ρόλο σε αυτή τη δυστοπία που έρχεται κατά πάνω μας (και μακάρι να διαψευστώ) θα τον παίξει η Γερμανία. Ήδη ανακοίνωσε έμμεσα την επανασύσταση της τέως Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, δηλαδή του Ράιχ, στην οποία θα συμμετέχουν οι βόρειες χώρες που βρίσκονται γύρω της. Οι Γερμανία είδε εγκαίρως τις εξελίξεις που μας οδηγούν προς την "Ημέρα Χ" και για αυτό, όντας μια από τις ελάχιστες πλεονασματικές χώρες της Ευρωζώνης, αποφάσισε πως είναι απολύτως απαραίτητο να μην αφεθεί στις κερδοσκοπικές και ανθρωποφαγικές επιθέσεις των αγορών, αλλά να προχωρήσει σε ένα πολιτικό σχήμα που θα είναι αρκετά ισχυρό να προστατέψει τη χώρα, το κράτος και τον λαό της από την επερχόμενη κατάρρευση.

Το πρόβλημα όμως δεν είναι πως η Γερμανία κάνει αυτά που κάνει για να προστατεύσει τα συμφέροντά της. Καλά κάνει. Το πρόβλημα είναι πως για να το πετύχει αποφάσισε να ξεζουμίσει τις πιο αδύναμες οικονομίες και τους λαούς τους και να επιβάλει μια μορφή οικονομικής δουλείας πάνω τους. Το πρόβλημα είναι πως βγάζει πάλι έξω τη σκληρότητα, την απανθρωπιά, τον σαδισμό και την ανηθικότητα της συλλογικής γερμανικής ψυχής. Της ίδιας βέβαια ψυχής που έχει παράλληλα δώσει υψηλή ποίηση, υπέροχη μουσική, μοναδική λογοτεχνία και ασύγκριτη φιλοσοφία στην ανθρωπότητα, αλλά που το σκοτάδι της την έχει πάλι καταβροχθίσει τελευταία...

Vive la France!
Τουλάχιστον ξέρει πώς να
αντιμετωπίζει τους
τυράννους...
Η νέα Ένωση Σταθερότητας που ανακοίνωσε η Γερμανία - το πρώτο στάδιο για την ανασύσταση του Ράιχ - υποτιθεται πως θα περιλαμβάνει και τη Γαλλία και την Ιταλία στους κόλπους της. Κατά πάσα πιθανότητα, αυτό δεν πρόκειται να συμβεί. Ήδη ακούγεται πως χώρες όπως η Ολλανδία και η Φιλλανδία δεν θέλουν του Γάλλους και τους Ιταλούς στη νέα αυτή Ένωση. Ενώ η ιταλική οικονομία είναι σε κακά χάλια και έτοιμη να καταρρεύσει, είναι απολύτως βέβαιο πλέον πως για να σωθεί η γαλλική οικονομία χρειάζεται να καταβάλει η Γερμανία πακτωλούς χρημάτων, χρήματα που κατά τον ίδιο τον κ. Σόιμπλε δεν διαθέτει. Παράλληλα, η ένταξη στους μηχανισμούς χρηματοδότησης μέσω ΔΝΤ είναι πρακτικώς αδύνατη για αυτές τις χώρες.

Φυσικά, το παιχνίδι αυτό έχει τελειώσει και η Γερμανία δεν θα σώσει κανέναν. Απλά, μόλις θα καταρρεύσουν οι χώρες της περιφέρειας και η Γαλλία, θα επιδιώξει να τις μετατρέψει σε αποικίες και προτεκτοράτα.

Το αποτέλεσμα είναι μάλλον πως θα γίνουμε μαρτυρες μιας Λατινικής Μεσογειακής Ένωσης, στην οποία δεν θα συμπεριλαμβάνεται η χώρα μας γιατί θα είναι γερμανική κτήση. Αυτό όμως δεν θα συμβεί προτού καταρρεύσει η Γαλλία. Πιθανώς να γίνουμε μέχρι και μαρτυρες σκηνών του πλήθους να εισβάλλει στα Ηλύσια Πεδία και να ψάχνει τον Σαρκοζί. Όταν καταλαγιάσει η κοινωνική αναστάστωση, η τέως Ευρωπαϊκή Ένωση θα βρεθεί χωρισμένη στα δύο ή στα τρία.

Αντί επιλόγου

Από την άλλη, το αδύναμο σημείο του σχεδίου αυτού είναι πως και η ίδια η Γερμανία είναι καταχρεωμένη όπως και η Γαλλία. Τα σχέδια αρπαγής του πλούτου των χωρών της ευρωπαϊκής περιφέρειας, στόχο έχουν να σώσουν την οικονομία της σε βάρος των άλλων. Παραβλέπει επίσης η Γερμανία την πιθανότητα πολιτικών εξελίξεων και ένοπλου αντιστασιακού αγώνα από την πλευρά των κατακτημένων πληθυσμών. Την προηγούμενη φορά, της κόστισε πολύ η Κατοχή της Ελλάδας, αν και τότε είχε έναν από τους καλύτερους στρατούς του κόσμου. Τώρα, όσο και να εκπαιδεύει τις αερομεταφερόμενες μεραρχίες της, δεν είναι το ίδιο. Δεν υπάρχει η ιδεολογία των ναζί να κινητουποιεί τις γερμανικές μάζες...

Το βαθύ σκοτάδι που αναβλύζει για μια ακόμα φορά από τη συλλογική γερμανική ψυχή και τούτη τη φορά, είναι εκείνο που μας κάνει να συγκρίνουμε το νέο αυτό εγχείρημά της με το Τρίτο Ράιχ, τη ναζιστική γερμανική αυτοκρατορία, και όχι το πρώτο, την Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία του Καρλομάγνου και των διαδόχων του.

Το σίγουρο πλέον είναι πως κάποια στιγμή η κοινωνία μας θα συγκρουστεί με τη γερμανική, καθώς τα συμφέροντά μας είναι εκ διαμέτρου αντίθετα με τα δικά της και ο τρόπος που μας αντιμετωπίζει είναι εμφανές πως μας οδηγεί στην υποδούλωση. Κινήσεις όπως τοποθέτηση διοίκησης με γκάουλάιτερ και γραφειοκρατία, η δημιουργία ΕΟΖ εντός της ελληνικής επικράτειας, η απαίτηση για αρπαγή των ΕΣΠΑ κατ' αποκλειστικότητα από τις γερμανικές επιχειρήσεις που θα δρουν μέσα στις ελληνικές ΕΟΖ, η επερχόμενη αρπαγή κάθε δημόσιου και ιδιωτικού πλούτου, είναι κινήσεις που μας δείχνουν πως τα σχέδια της Γερμανίας είναι απολύτως εχθρικά απέναντι στην Ελλάδα.

Όμως, ένας λαός που έχει ζήσει μέσα στην ευημερία για πολλά χρόνια, αλλά και που έχει επιβιώσει από μια προηγούμενη γερμανική Κατοχή, δεν είναι εύκολο να καμφθεί πνευματικά και να επιστρέψει σε κατάσταση δούλων, όσο Σοκ και Δέος κι αν εφαρμοστεί. Η ίδια η ελπίδα επιστροφής στις παλιές καλές εποχές, όπου η ευημερία και η ελευθερία κυριαρχούσαν σαν ιδέες, είναι από μόνη της μια ιδεολογία. Όπως είναι και η ιδέα της εθνικής ανεξαρτησίας. Όταν αυτές συγκρουστούν με τη γερμανική σκληρότητα, απληστία και σαδισμό, που δεν είναι ισχυρές ιδεολογίες, τότε οι Γερμανοί δεν έχουν ελπίδα στα σχέδιά τους. Καλή τύχη τους εύχομαι, αλλά δεν βλέπω να μένουν πολύ εδώ...