Τι περιέχουν τα νέα "Μέτρα Λιτότητας"
Του MIKE WHITNEY
Όπως δημοσιεύτηκε στην έγκριτη πολιτική ιστοσελίδα Counterpunch.org
“Αντιμετωπίζουμε μια καταστροφή. Η χώρα μας, το σπίτι μας κινδυνεύει να καεί. Το κέντρο της Αθήνας φλέγεται.
– Κωστής Χατζηδάκης, βουλευτής της Δεξιάς
 |
| Φώτο από αυθεντική Πορεία Θανάτου προς σε στρατόπεδο συγκέντρωσης |
Την Κυριακή 12/2/2012 η ελληνική Βουλή ενέκρινε ένα νέο γύρο μέτρων λιτότητας που θα βαθύνει ακόμα περισσότερο την πενταετή ύφεση και θα καταστρέψει τις τελευταίες κλωστές κοινωνικής συνοχής που έχουν απομείνει. Για να εξασφαλίσει η Ελλάδα ένα δάνειο ύψους 130 δισεκατομμυρίων ευρώ, οι Έλληνες πολιτικοί ηγέτες συμφώνησαν να συναινέσουν σε ένα Μνημόνιο Συνεργασίας που όχι μόνο θα εντείνει τις θυσίες των εργαζομένων, αλλά ουσιαστικά θα παραδώσει τον έλεγχο της εθνικής οικονομίας σε ξένες τράπεζες και πολυεθνικές.
Το Μνημόνιο είναι ένα από τα πλέον ύπουλα και τυχοδιωκτικά κείμενα που έχουν γραφτεί ποτέ. Και ενώ το επίκεντρο της προσοχής είναι στραμμένο στις μεγάλες περικοπές στις επικουρικές συντάξεις, τον ελάχιστο μισθό και τις περικοπές στον ιδιωτικό τομέα, υπάρχουν πολύ περισσότερα μέσα σε αυτή την απεχθή συμφωνία από αυτό που φαίνεται. Το κείμενο των 43 σελίδων που το αποτελούν θα πρέπει να διαβαστεί στο σύνολό του για να μπορέσει κανείς να κατανοήσει την παντελή έλλειψη ηθικής των ανθρώπων που επιβάλουν πολιτικές μέσα στην Ευρωζώνη.
Η Ελλάδα θα πρέπει να αποδείξει πως έχει επιτύχει τους προηγούμενους στόχους πριν λάβει κάποιο μέρος από τα χρήματα που περιέχονται στο πακέτο διάσωσης. Το Μνημόνιο περιγράφει με μεγάλη λεπτομέρεια ποιοι είναι αυτοί οι στόχοι – από τη μείωση της χρηματοδότησης απαραίτητων φαρμάκων που διατηρούν τους ασθενείς στη ζωή μέχρι την "άρση των περιορισμών εισαγωγής στους λιανέμπορους για να πουλούν ελεγχόμενες κατηγορίες προϊόντων όπως παιδικές τροφές".
Κι όμως, σύμφωνα με τους συντάκτες αυτού του επαίσχυντου Μνημονίου, ο μόνος τρόπος για να μπορέσει η Ελλάδα να ξεφύγει από τη δεινή της θέση είναι να δηλητηριάσει τα παιδιά της με απαγορευμένες παιδικές τροφές.
Το Μνημόνιο καλεί για μια περαιτέρω μείωση των μισθών των υπαλλήλων του Δημοσίου, περικοπές στα "δημόσια ταμεία και νοσοκομεία" και περαιτέρω ιδιωτικοποίηση πόρων του Δημοσίου, που θα οδηγήσει σε περαιτέρω μείωση του ΑΕΠ.
Σχετικά με την ιδιωτικοποίηση το Μνημόνιο προβλέπει: "Η κυβέρνηση είναι έτοιμη να προσφέρει προς πώληση τις εναπομένουσες μετοχές που κατέχει στις ΔΕΚΟ, για να μπορέσει να καλύψει τους όρους των ιδιωτικοποιήσεων. Ο δημόσιος τομέας θα περιοριστεί μόνο στις περιπτώσεις κρίσιμων κοινωνικών υποδομών".
Αντί να προσφέρουν οικονομική βοήθεια για να μπορέσει η Ελλάδα να καλύψει τους δημοσιονομικούς της στόχους και να ανακάμψει, η Τρόικα χρησιμοποιεί την κρίση για να υφαρπάξει καίριους πόρους από το δημόσιο τομέα και να τους παραδώσει στους φίλους της των πολυεθνικών. Το Μνημόνιο ανοίγει νέες λεωφόρους για εκμετάλλευση και λεηλασία. Έχει κι άλλα:
"Η κυβέρνηση δεν επιτρέπεται να προτείνει ούτε να εφαρμόσει μέτρα που θα εμποδίσουν τους κανόνες της ελεύθερης διακίνησης κεφαλαίου. Ούτε το κράτος, ούτε οι δημόσιοι φορείς μπορούν να συμμετέχουν σε συμφωνίες ανταλλαγής μετοχών με την πρόθεση να εμποδίσουν την ελεύθερη διακίνηση του κεφαλαίου ή να επηρεάσουν τη διαχείριση ή τον έλεγχο των εταιρειών. Το κράτος δεν μπορεί ούτε να ξεκινήσει ούτε να εμπλακεί σε ψηφοφορία ή να θέσει ανώτατα όρια και δεν μπορεί να δημιουργήσει οποιαδήποτε δυσανάλογα ή μη-δικαιολογημένα δικαιώματα βέτο ή οποιαδήποτε άλλης μορφής ειδικά δικαιώματα στις ιδιωτικοποιημένες εταιρείες."
Είναι ξεκάθαρο: Το Κεφάλαιο κυριάρχησε καθολικά. Τα συμφέροντα των πολυεθνικών και των τραπεζών θα προηγούνται από εκείνα του λαού. Η παραπάνω προκήρυξη περιορίζει τον ρόλο της κυβέρνησης στο να σφραγίζει τις τυχοδιωκτικές ενέργειες των κερδοσκόπων μαχαιροβγαλτών που η μόνη τους μέριμνα είναι να παχύνουν τα μπόνους που θα τους δώσουν οι μέτοχοί τους.
Υπάρχει ακόμα μια μακρά ενότητα για "Διαρθρωτικές Μεταρρυθμίσεις για Ενίσχυση της Ανάπτυξης" που δεν εξηγεί ποτέ πώς υποτίθεται θα επιστρέψει η οικονομία στην ανάπτυξη όταν τα μέτρα λιτότητας μειώνουν το διαθέσιμο εισόδημα για κατανάλωση και τις επενδύσεις των επιχειρήσεων. Αντί για αυτό, το Μνημόνιο εστιάζεται σαν λέιζερ στην κατάργηση των φραγμών στο εμπόριο και στην περικοπή των μισθών των εργαζομένων. Ορίστε ένα δείγμα:
"Δεδομένου του αποτελέσματος του δημόσιου διαλόγου για την ενίσχυση της απασχόλησης και του αναταγωνισμού που απέτυχε να φέρει κάποιο αποτέλεσμα, η κυβέρνηση θα λάβει μέτρα για να προβεί σε άμεση μείωση του εργατικού κόστους για να καταπολεμήσει την ανεργία και να αποκαταστήσει την ανταγωνιστικότητα, να εξασφαλίσει την αποτελεσματικότητα των πρόσφατων μεταρρυθμίσεων στην αγορά εργασίας, να προσαρμόσει τις συνθήκες εργασίας στις πρώην ΔΕΚΟ με εκείνες του ιδιωτικού τομέα και να μετατρέψει το ωράριο εργασίας σε πιο ευέλικτο. Η στρατηγική αυτή αποσκοπεί στην μείωση των ονομαστικών ημερομισθίων κατά 15% μέσα στο 2012-14. Την ίδια στιγμή, η κυβέρνηση θα προωθήσει την ομαλή διαπραγμάτευση των μισθών και θα καταπολεμήσει την αδήλωτη εργασία".
Δεν πιστεύεις μετά, αγαπητέ αναγνώστη, πως αν εσύ είχες προτείνει κάποιες πολιτικές που θα είχαν ως αποτέλεσμα μια έντονη διετή ύφεση και ανεργία σε επίπεδο ρεκόρ (20,6%), τότε θα το βούλωνες και θα παραδεχόσουν δημόσια πως δεν κατέχεις στο ελάχιστο το αντικείμενο για το οποίο μιλάς;
Όχι, αν ήσουν υπουργός Οικονομικών χώρας της ΕΕ, δεν θα χρειαζόταν να το κάνεις! Θα συνταγογραφούσες τις ίδιες ακριβώς αποτυχημένες πολιτικές. Εκείνες που περικόπτουν τις δαπάνες, μειώνουν τα έσοδα του Δημοσίου, αυξάνουν την ανεργία και βαθαίνουν την κατρακύλα. Αυτό είναι ακριβώς το είδος της ηλιθιότητας που περνάει σαν πολιτική εντός της Ευρωζώνης.
Το Μνημόνιο περιέχει ακόμη ένα πεφωτισμένο κομμάτι για το "Επιχειρησιακό Περιβάλλον", που καλύπτει τα πάντα από τα δικαιώματα της βιομηχανίας, μέχρι την επιβολή ενός χωρίς όρους σύστημα ελεύθερου εμπορίου. Ορίστε ένα τυπικό παράδειγμα:
"Το Δημόσιο παύει να εισπράττει τα μη-ανταποδοτικά τέλη στις τιμές των καυσίμων προς όφελος του Αμοιβαίου Ταμείου Διανομέων Υγρών Καυσίμων"
Ορίστε! Περισσότερα δωράκια στις μεγάλες επιχειρήσεις! Όλο το μνημόνιο μοιάζει σαν να είναι ένα εταιρικό προσπέκτους μετά το άλλο.
"Η εφαρμογή του Ν.3982/2011 για την αδειοδότηση fast track για τεχνικά επαγγέλματα, κατασκευαστικές δραστηριότητες και επιχειρηματικά πάρκα και άλλες πρόνοιες"
Μα τι έχει να κάνει αυτό με τη διάσωση της Ελλάδας, θα μου πείτε;
Δεν έχει. Απλά μας δείχνει τι αληθινά είναι το Μνημόνιο. Μια εταιρική "λίστα ευχών" στον Άη Βασίλη. Ένα μείγμα τιμωρίας μέσα από πολιτικές σφιξίματος του ζωναριού για τους εργαζόμενους και δωράκια προς τις πετρελαϊκές, εταιρείες φυσικού αερίου, ηλεκτρικού, αεροπορικές, σιδηροδρομικές, εταιρείες τηλεπικοινωνιών κλπ. Η "αδειοδότηση fast track" και "οι παιδικές τροφές" δεν έχουν καμία σχέση με το να βοηθήσουν την Ελλάδα να πετύχει τους δημοσιονομικούς της στόχους. Είναι μια φάρσα. Απλά δείτε αυτό:
Μνημόνιο: "Σύμφωνα με τους πολιτικούς σκοπούς του Νόμου 3919/2011 σε κλειστά επαγγέλματα, η κυβέρνηση αφαιρεί τα εμπόδια εισδοχής στην αγορά των ταξί… σύμφωνα με τις διεθνείς πρακτικές".
Οπότε, ακόμα και οι ταξιτζήδες πλήττονται από το Μνημόνιο; Δεν σας φαίνεται λίγο άσχετο αυτό το μέτρο;
Τίποτε από τα παραπάνω δεν έχει να κάνει με βοήθεια προς την Ελλάδα. Είναι μόνο μια λεηλασία από τις εταιρείες που έχει ξεφύγει πέρα από κάθε έλεγχο. Η Ελλάδα είναι μια μεγάλη τούρτα που όλοι έχουν βάλει το χέρι τους να αρπάξουν ένα κομμάτι και σπρώχνονται με τους υπόλοιπους για το ποιος θα πάρει το κερασάκι.
Μνημόνιο: "Η κυβέρνηση δημιουργεί μια ομάδα εργασίας (task force) για να ελέγξει τη διαχείριση του δικαστικού τομέα, η οποία θα έχει τη δυνατότητα να αφαιρεί αδρανείς υποθέσεις από τα δικαστικά μητρώα"
"...Έπειτα από την υποβολή του σχεδίου εργασίας για τη μείωση της καθυστέρησης των φορολογικών υποθέσεων από όλα τα διοικητικά δικαστήρια και διοικητικά Εφετεία τον Ιανουάριο 2012, το οποίο θα επιτρέψει την υιοθέτηση ενδιάμεσων στόχων της μείωσης της καθυστέρησης κατά 50% μέχρι τον Ιούνιο 2012, μέχρι 80% μέχρι το Δεκέμβριο 2012 και την πλήρη εξάλειψη της καθυστέρησης μέχρι το τέλος Ιουλίου 2013 και που θα παρουσιάσει η κυβέρνηση μέχρι το τέλος Μαΐου 2012."
Αν η Ελλάδα θέλει να αυξήσει τα έσοδά της, τότε γιατί θα πρέπει να περιορίσει την δίωξη των φοροφυγάδων; Αυτό δεν είναι αντιπαραγωγικό; Είναι απλά ένα ακόμα σημάδι πως το Μνημόνιο έχει σχεδιαστεί από ισχυρούς άνδρες πίσω την κάλυψη των πολιτικών υπηρετών τους.
Μνημόνιο: "Η κυβέρνηση εφαρμόζει το Προεδρικό Διάταγμα για την αναδιοργάνωση των Πταισματοδικείων μέσα από τη δημιουργία νέας δομής, κάλυψης θέσεων με απόφοιτους της Εθνικής Σχολής Δικαστών και τη μετάθεση των δικαστών και του διοικητικού προσωπικού πάνω στη βάση των υπαρχόντων πόρων που είναι διαθέσιμοι μέσα από την ελληνική δικαστική και δημόσια διοίκηση (ως έχει το τέταρτο τρίμηνο του 2012). Η κυβέρνηση ξεκινάει, μαζί με την εξωτερική βοήθεια ενός σώματος ειδικών, μια μελέτη πάνω στο κόστος αστικών διαφορών, την αύξηση αυτού και τον αντίκτυπο που έχει στα αστικά δικαστήρια, που θα υποβάλουν τις προτάσεις τους μέχρι το τέλος του Δεκεμβρίου 2013".
Εντάξει. Απλά αφήνουν το μεγάλο κεφάλαιο και την εταιρική άρχουσα τάξη να "διαμορφώσουν" τα δικαστήρια ή να φορτώσουν τις έδρες με τις "επιλογές" τους και τότε οι αγωγές (εναντίον τους) θα μειωθούν κατά το ήμισυ. Τί λέει άραγε αυτό το κείμενο για τους ανθρώπους που το ενέκριναν;
Μπορείτε πλέον να δείτε τι είδους φάρσα είναι πραγματικά αυτό το αποκαλούμενο Μνημόνιο Συνεργασίας. Δεν θα βοηθήσει στο ελάχιστο την Ελλάδα να εξέλθει από την ύφεση και δεν θα οδηγήσει σε περαιτέρω ενσωμάτωση στην Ευρωζώνη. Δεν είναι τίποτε άλλο από ένα ακόμα δώρο στις εταιρικές ύαινες.
Αυτό που χρειάζεται πραγματικά η Ελλάδα είναι η δραστική αναδόμηση του χρέους της. Χρειάζεται να περικόψει 100% το χρέος προς του ομολογιούχους, να προβεί σε ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών της και να αυξήσει τη χρηματική υποστήριξη μέχρις ότου η οικονομία της ξεκινήσει πάλι.
Ακόμα ένα πακέτο δανείων δεν θα βοηθήσει την Ελλάδα στην επίτευξη των στόχων. Θα μειώσει μόνο την ημέρα της κρίσης (στμ.: τη χρεωκοπία της). Το καλύτερο για όλους θα ήταν να χρεωκοπήσει η χώρα γρήγορα και να ξεκινήσει η διαδικασία επιστροφής στην επιφάνεια το συντομότερο δυνατό.
Ο MIKE WHITNEY ζει στην πολιτεία της Ουάσινγκτον. Είναι ένας από τους συγγραφείς του βιβλίου "Hopeless: Barack Obama and the Politics of Illusion", που σύντομα θα εκδοθεί από την ΑK Press.
